خدایا:
ربی! خدای من! معبودم!
تو که تا کنون پرورده‌ای، به دامن گیر.
تو که تا به حال تغذیه کرده‌ای گرسنه‌ام مگذار و مرا در گذرگاه طوفان بلا مگمار.
خدای من!
مرا به جامهای پیاپی از شراب دو جهان مهمان کن، مرا شایسته عنایت سبحان کن، درد هجران را درمان کن، مشمول لطف خودت در آینده و الان کن، در غریب و قریب و آجل و عاجل مرا سزاوار انعام رحمان کن و مکاره نقم هر لحظه را تو خود جبران کن.
که در حسن بلا نیز ستایش سزاوار توست و در گستردگی نعمت نیز سپاس در خور تو، سپاس و ستایشی که بر آن رنگ رضای تو خورده و نم سخای تو نشسته، ای نهایت مهربانی!
